Zawartość wapnia, sodu i siarki oraz wydzielonych frakcji manganu i miedzi w wybranych nawozach naturalnych
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
Abstrakt
Ograniczeniem w wykorzystaniu niektórych nawozów naturalnych do celów nawozowych może być zmienność ich skła- du chemicznego, a tym samym często niezbilansowana zawartość składników pokarmowych dla roślin. Celem przeprowadzonych badań było oznaczenie zawartości wapnia, sodu, siarki, miedzi i manganu ogółem oraz rozmieszczenia miedzi i manganu we frakcjach wydzielonych według procedury BCR w wybranych nawozach naturalnych. Analizowano obornik świński i bydlęcy oraz pomiot od kur niosek i brojlerów z wybranych ferm i gospo- darstw indywidualnych powiatów: siedleckiego, łosickiego i so- kołowskiego, w województwie mazowieckim. Zawartość wap- nia, sodu, siarki, miedzi i manganu ogółem oznaczono metodą atomowej spektrometrii emisyjnej z plazmą indukcyjnie wzbu- dzoną, po wcześniejszej mineralizacji materiałów „na sucho” w piecu muflowym w temperaturze 450oC i rozpuszczeniu popio- łu w 10% roztworze HCl. Frakcjonowania sekwencyjnego miedzi i manganu dokonano metodą BCR. Analizowane nawozy natu- ralne miały zróżnicowaną ilość badanych makroelementów, jak też miedzi oraz manganu. Największą zawartość wapnia, sodu, siarki i miedzi stwierdzono w pomiocie od brojlerów, a man- ganu – w oborniku świńskim, natomiast najmniejszą zawartość wszystkich oznaczanych pierwiastków odnotowano w oborniku bydlęcym. We wszystkich nawozach naturalnych najwięcej miedzi oznaczono we frakcji związanej z materią organiczną i siarczkami. W pomiocie od kur niosek i brojlerów oraz w oborniku bydlęcym najwięcej manganu stwierdzono we frakcji wymiennej i łatwo rozpuszczalnej w środowisku kwaśnym, a w oborniku świńskim we frakcji redukowalnej.
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Autor udziela redakcji czasopisma Polish Journal of Agronomy (w skrócie: PJA) licencji niewyłącznej i nieodpłatnej na korzystanie z autorskich praw majątkowych do wersji papierowej/drukowanej i elektronicznej utworu Autora opublikowanego w PJA w kraju i za granicą, w całości lub w dowolnej części, w tym umieszczanie utworu w elektronicznych bazach/zbiorach danych lokalnych lub dostępnych w Internecie, przez czas nieograniczony na polach eksploatacji określonych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Prace wydane w Polish Journal of Agronomy są udostępniane na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 (CC-BY-SA).