Plonowanie odmian owsa w zależności od warunków glebowych

Abstract

W literaturze brak informacji o wpływie jakości gleby
na najnowsze odmiany owsa. Celem przeprowadzonych do-
świadczeń było zbadanie reakcji odmian owsa (wyrażonej plo-
nem ziarna) na warunki glebowe (kompleks glebowo-rolniczy,
klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). Bazę wynikową stanowiła
seria doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświad-
czalnictwa Odmianowego COBORU, we wszystkich rejonach
Polski, w latach 2005–2012. Badano 11 odmian owsa: Arab,
Breton, Cwał, Deresz, Flamingsprofi, Furman, Gniady, Krezus,
Polar, Rajtar i Zuch. Doświadczenia były zakładane na glebach
należących do trzech kompleksów glebowo-rolniczych: pszen-
nego dobrego, żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego; do
klas bonitacyjnych gleby: IIIa, IIIb, IVa i IVb; w warunkach pH
gleby od 4,5 do 6,7. Największe plony ziarna owsa (średnio dla
odmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego dobrego.
W porównaniu z tym kompleksem plony mniejsze o 10,7% otrzy-
mano na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego, a mniejsze
o 18,3% na glebach kompleksu żytniego dobrego. Zniżki plonu
na stopniowo gorszych kompleksach glebowo-rolniczych były
zbliżone jak na kolejno słabszych klasach gleb. Uwzględnione
w badaniach odmiany wykazywały niejednakowe zniżki plonu
ziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Naj-
większe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnich
w relacji do kompleksu pszennego dobrego wystąpiło u odmian:
Arab, Furman i Krezus. Najmniejsze zniżki plonu ziarna przy
uprawie na glebach kompleksów żytnich stwierdzono u odmian:
Breton, Deresz i Gniady.