Okresy bez opadów i ze słabymi opadami w polskich Karpatach (1984-2013)

Abstrakt

W pracy zbadano ciągi dni bez opadów oraz ze sła-bymi opadami atmosferycznymi z uwzględnieniem ich uwa-runkowań cyrkulacyjnych. Dokonano również oceny częstości okresów posuchy atmosferycznej, które wyznaczone zostały metodą opracowaną przez Koźmińskiego (1986) oraz Konopko (1988), na podstawie wartości dobowych sum opadów z okresu 30-letniego 1984–2013 z 49 stacji pomiarowych położonych w polskich Karpatach. Uwzględnione dobowe sumy opadów atmosferycznych z okresu badań uzyskano z IMGW-PIB. Na badanym obszarze największa średnia liczba dni w roku bez opadów atmosferycznych miała miejsce w Świdniku-Tęgobo-rzu – 214 dni, a najmniejsza w Wiśle-Malince – 157. Najwięcej sekwencji bezopadowych dostrzeżono w pojedynczych dobach – we wszystkich stacjach pomiarowych ich liczba w trzydzie-stoleciu przekroczyła 550. Najdłuższy, 40-dniowy, okres bez-opadowy wystąpił w Ciśnie (29 IV–7 VI 1991) oraz w Szczyrku (21 X–29 XI 2011). W każdym roku, oceniając według metody Koźmińskiego (1986), na obszarze polskich Karpat średnio wystąpiły 2–3 posuchy atmosferyczne trwające 11–15 dni, 1–2 posuchy trwające 16–20 dni. Natomiast średnio 1 posucha w roku o czasie trwania powyżej 20 dni wystąpiła we wszystkich stacjach pomiarowych, z wyjątkiem stacji położonych w zlew-ni Małej Wisły i Soły. W analizowanym wieloleciu nie stwier-dzono istotnych zmian liczby posuch niezależnie od czasu ich trwania. Najdłuższy okres bez opadów atmosferycznych lub ze słabymi opadami w okresie badań wystąpił w typach cyrkulacji antycyklonalnej – południowej (Sa), zachodniej (Wa) oraz kli-nie antycyklonalnym (Ka).